SPC - ณินแพร
แพร...
ทันทีที่หันหลังกลับมา...ญาณินก็ตาค้างทันทีที่ได้เห็นคนสวยขาของเขา ในชุดเดรสสีขาวโชว์ส่วนเว้าโค้งของร่างกาย แถมตอนนี้คนสวยขาของเขาดูท่าจะไม่ไหว เอนไหล่พิงกำแพงไว้ เหมือนคนกำลังเมา
แต่เมาแล้วจำเป็นต้องสวยขนาดนี้มั้ย ? แถมยังตาเยิ้มใส่เขาไม่หยุด
มันน่าจับตีก้นสักทีสองที
ผู้หญิงคนนี้สวยเกินไปแล้ว !!
" ณิน... "
ไวเท่าความคิด ญาณินรีบเข้าไปประครองคนแกล้งเมาไว้ ก่อนจะโน้มศรีษะเธอให้มาซบไหล่เขา ด้วยขนาดส่วนสูงของเราเลยทำให้เธออยู่ตรงซอกคอเขาพอดี
อย่างกะในซีรีย์
เหมาะสมขนาดนี้ต้องคบกันแล้ว :)
" ไหวมั้ยแพร " ร่างสูงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง แม้จะมึนงง สับสนอยู่มากที่บอสยักษ์ไม่ใช่คนที่เขาคิดไว้ แถมยังไปเดทกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่เขาอีก ทั้งๆที่เหมือนว่าเรามีใจให้กัน เรากำลังเล้นสงครามประสาทกัน แต่ตอนนี้มันกลับไม่ใช่ ทุกอย่างมันผิดเพี้ยนไม่เหมือนที่เขาคิดไว้ไปเสียหมด ?
มีอย่างเดียวที่ใช่ นั่นคือใจของเขา ที่ตอนนี้เขามั่นใจ ว่าเขาเจอคนที่ใช่และให้ใจเธอไปหมดแล้ว
นั่นก็คือคนในอ้อมกอดของเขา
คน(แกล้ง)เมา...ที่สวยที่สุด
เขากับเธอรู้จักกันเพราะว่าเขามาสมัครงานในตำแหน่งเลขาผู้บริหารนั่นก็คือ แพรวา ตอนแรกเขาก็ไม่มั่นใจว่าจะได้ตำแหน่งนี้มั้ยเพราะโรงแรมของแพรวาเป็นโรงแรมขนาดใหญ่ และเขาเองก็ไม่มีประสบการณ์ในการทำงานเลย แต่ด้วยไปบนเจ้าแม่หนอนน้อยหัวจายติกดิงที่วัดชื่อดังวัดหนึ่งในจังหวัดอักษรย่อสิงห์บุรีไว้ ทำให้เขาได้ตำแหน่งนั้นมา โดยใช้คาเรคเตอร์ญาณิน เลขาสุดแซ่บที่ดูไม่ใช่เขาเท่าไหร่ แต่การทำงานจะเอาร่างหมาเด็กมาใช้ไม่ได้มันดูไม่เหมาะสม อีกอย่างบอสแพรวาในตอนนั้น เป็นคนนิ่งๆ ไม่ยุ่งไม่สุงสิงห์กับใคร การใช้ลุคนั้นก็คงทำให้แพรวาสนใจในตัวเขา แต่เหมือนเขาจะคิดผิดตลอดหนึ่งปีที่ทำงานร่วมกันมา เพราะตอนนี้เขาได้รู้ความลับแล้วว่า...บอสแพรวาชอบไทป์ม๋าเด็ก และเขาคือม๋าเด็กตัวพ่อ !
แต่ทำไม ? แพรวากลับไม่ใช่คุณโอ๊บโอ๊บ ทั้งๆที่เขามั่นใจ ทั้งๆที่เขาเองเห็นหลักฐานเต็มตา
เอ๊ะ หรือว่า...แพรวาเล่นเขาอีกแล้ว ?
ได้แพรได้ ! เล่นกับใจเก่งนักใช่มั้ย เดี๋ยวพิม๋าจัดให้ค้าบโผม
" ณิน... " ร่างเล็กที่ยังไม่รู้ตัวว่าถูกระแคะระคาย จะโดนพิม๋าทำอะไรยังไม่รู้ตัว เธอยังแสร้งเมา ทำเนียนต่อไป เผื่อหวังให้ม๋าน้อยเอาใจใส่ หวังให้เค้าเผยตัวตนที่แท้จริงกับเธอ
" บอสมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง "
" งื้อออ " กลิ่นตัวพิม๋าหอมขนาดนี้ใครจะอดใจไหว แพรวาหันไปซุกที่ซอกคอเขาอย่างเอาใจ ก่อนจะกดจูบไปอย่างอดไม่ได้จริงๆ
" แพร...ตอบณินมาก่อน "
ตึกตึก ตึกตึก
ใจเต้นเป็นบ้า ทำไมคำว่าแพรที่มาจากปากเขา ทำเอาใจเธอสั่นระรัวขนาดนี้
" จะตอบไม่ตอบ "
" ณิน...แพรเมา "
" งั้นณินขออนุญาตพาบอสกลับคอนโดณินนะคะ หายเมาละเราค่อยคุยกัน "
แบบนั้นก็เข้าทางเลย... :)
.
.
20:00
คอนโดญาณิน
ร่างสูงในวัยยี่สิบห้าค่อยๆวางร่างเล็กที่อายุมากกว่าเกือบห้าปีไว้ที่บนเตียงนุ่มของเขา ก่อนจะนั่งข้างลำตัวคนสวยขาของเขาไว้ ไล่สายตามองทุกสัดส่วนที่ขาวเปล่งประกายอย่างละสายตาไม่ได้เลย
เขาไม่รู้ว่าบอสยักษของเขาสวยขนาดนี้นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนแรกที่เจอ ยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้สวยจับใจ สวยแบบจับต้องไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาใจสั่น มันเป็นความสวย แบบสวยสง่าทั่วไป สวยอย่างที่เขาชื่นชมได้แต่ไม่...รู้สึก
ซึ่งจากตอนนี้ ที่ไม่ว่ามองไปส่วนไหน เขาก็รู้สึกหลงไหลและรู้สึกในเรือนร่างอันบอบบางไปเสียหมด จากสิ่งที่เขาคิดว่า แพรวา คือ ความสวยงามที่เขาไม่อาจจับต้องได้ แต่ตอนนี้เขาได้จับต้องเสียแล้ว
และอยากจับต้อง...มากกว่านี้
" บอส " ญาณินค่อยๆลากนิ้วมือไปตามลำแขนขาวที่ไร้สิ่งปกปคลุมของแพรวา ก็ไอ้ชุดเดรสที่เธอใส่ มันช่างโชว์เนื้อหนังมังสาเหลือเกิน แถมสั้นเสียจนแทบเห็นข้างใน ยังดีที่ใส่สเตย์อีกชั้นกันไว้ ไม่งั้นเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
แต่อยากเห็นอยู่นะ
บ้า !! คิดอะไรของเรา...
" ถ้าไม่ตื่นณินจะเอาบอสละนะ "
" ณิน... "
" ตื่นได้แล้วค่ะ อย่า แกล้ง เมา " เน้นคำหลังให้ร่างเล็กที่ทำตาปรือได้เข้าใจ ว่าเขาจับได้ทั้งหมดแล้ว
หึ เดี๋ยวก็โดนซะหรอก
" รู้หรอ " ?
" ตั้งแต่เซแล้วมาจูบคอณินละ คนเมาอะไร...กลิ่นเหล้าไม่มีเลย " เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าก็คงมีใจ ญาณินเลยเอื้อมมือไปบีบแก้มคนสวยขาของเขาอย่างแผ่วเบา ทั้งๆที่อยากจะเอาปากลงไปฝังที่แก้มใสเหลือเกิน
" หว้า...จับได้ซะแล้ว "
" แกล้งเมาต่อมั้ยล่ะ ณินจะได้เอา "
" อยากเอามั้ยล่ะ "
" บ บอส... "
" ใจกากอย่าปากเก่งค่ะน้องม๋า อย่างหนูน่ะ เป็นหมาน้อยน่ารักดีกว่า อย่าริเป็นหมา...ดุ "
" หึ " แพรวายันตัวลุกขึ้นมานั่งอย่างคนมีชัย ที่ได้เอาชนะเจ้าม๋าตัวแสบได้โดยที่เธอแถบไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงแค่บอกว่าเมาเจ้าม๋าก็วิ่งหางจุกตูดรีบมาหา คงกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร แค่นี้ก็มั่นใจได้แล้วว่า...
จะคุณญาณินหรือพิม๋า
ก็น่าจะเสร็จเธอ :)
" เล่นงี้เลยหรอ "
" ห่วงหรอคะ " ร่างเล็กค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าหา...
" แล้วใครจะไม่ห่วงคนที่ตัวเองชอบล่ะคะ ถ้าแพรเป็นอะไรขึ้นมาณินจะทำยังไง แค่รู้ว่าแพรอยู่ในที่อันตราย หัวใจณินก็เจ็บไปหมด "
ตึกตึก ตึกตึก
เสียงหัวใจแพรวา...
" อย่าทำแบบนี้อีก แล้วก็อย่าแต่งตัวเซ็กซี่ขนาดนี้ด้วย "
" ม๋ามันหวงเจ้าของมากรู้มั้ยคะ ที่รัก... "
แอ่ก ตายดีกว่า
อยู่ไม่ได้แล้วแพรวา ม๋ามันเริ่มแล้ว
กรี๊ดดดดด ~
.
.
21:40
" สบายตัวขึ้นมั้ย "
หลังจากเล่นแง่กันไปกันมา ก็ตกลงกันว่าคืนนี้จะค้างที่ห้องญาณิน เพราะญาณินงอแงไม่ให้คนสวยของเขากลับ มาถึงห้องขนาดนี้จะยอมให้กลับได้ไง ? มันต้องโดนนอนกอดสักคืน สองคืนก่อนมั้ย ให้สาสมที่แกล้งเขาแทบหัวใจวายว่าแพรวาไม่ใช่คุณโอ๊บโอ๊บ
แต่เหมือนว่าหัวใจเขาจะได้วายจริงๆ ก็ชุดนอนเสื้อยืดสีขาวที่เขาชอบใส่ พอมันไปอยู่บนร่างกายของแพรวาแล้วทำไมถึงได้เซ็กซี่ขนาดนี้ แล้วดูดิ...กางเกงก็ไม่ใส่ ใส่แค่กางเกงใน นี่บอสตั้งใจจะยั่วเขาหรอ ?
ไม่ได้การละ
ต้องเตรียมพร้อมโจมตีข้าศึก !!
" มองอะไรม๋า "
" ก็ดูใส่ ไม่ให้มองได้ไง ตั้งใจอ่อยป่ะบอส... "
" โนบรา ม๋าคิดว่าไง " ?
" ทำไมไม่ใส่ "
" ใครเขาใส่เสื้อในนอนกัน... " ร่างเล็กว่าพรางเดินไปที่โต๊ะกระจก ก่อนจะถือวิสาสะเอายางรัดผมเจ้าของห้องมารัดผมเธอไว้ และทุกอย่างก็ทำอย่างตั้งใจให้เขามอง
จะเอาม๋าให้เชื่อง
ก็ต้องแบบนี้แหละค่ะ รับรองม๋าไปไหนไม่รอด
" ครีมพวกนี้เค้าใช้ได้ป่ะ "
" อ อืม... " ญาณินละสายตาจากขาขาวๆ และเนินก้นที่โผล่พ้นขอบกางเกงในตัวบางออกมาไม่ได้ ยิ่งแพรวายกมือรวบผม รั้งเสื้อขึ้นไป...ใจเขาจะหลุดออกมาให้ได้จริงๆ
ยั่วกันขนาดนี้
พิม๋าจะไม่ใจดีด้วยแล้ว...ต้องโดนดุ
" แพร "
" เพื่อนเล่นหรอคะ " ร่างเล็กหันมาค้อนใส่เจ้าของห้องที่นั่งอยู่ที่โซฟา และเขากำลังมองเธอตาเยิ้ม
" อ อ้าว "
" จะเป็นม๋าหรือเป็นคุณญาณินล่ะ ถ้าเป็นม๋าก็จะใจดีด้วยค่ะ แต่ถ้าเป็นคุณญาณินก็อย่าหวัง " หันไปทาครีมต่อ
" หรอแพร " ร่างสูงของญาณินลุกขึ้นมาก่อนจะเดินไปช้อนหลังแพรวาที่ทาครีมหน้ากระจกอยู่
" ทำไมอ่ะ ถ้าณินเป็นณินแพรไม่โอเคหรอคะ ต้องเป็นพิม๋าหรอ "
" ไม่รู้สิ แพรชอบแบบนั้น... " ร่างเล็กว่าพรางหันมาประจัญหน้ากับเขา
" ไหนอ้อนแพรหน่อย "
" อ้อนแล้วให้เอารึเปล่า "
" ณ ณิน... "
" ว่าไงคะ ถ้าอ้อนละให้ อยากให้อ้อนขนาดไหน...ณินอ้อนได้ทั้งคืน "
" หยุด " !!
" เป็นอะไรกันคะ จะมาเอา "
" เป็นญาณินของแพรวา เป็นพิม๋าของคุณโอ๊บ " ร่างสูงค่อยๆเอนตัวเอาไปแนบชิดร่างเล็กตรงหน้า ก่อนจะยกสะโพกเธอขึ้นไปนั่งกับขอบโต๊ะแล้วแทรกตัวเข้าตรงกลาง หว่างขาคนสวย
" หึ...ปากหวาน " แพรวามองริมฝีปากคนตรงหน้าก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ปากของเลขาเธอถึงน่าจูบได้ถึงเพียงนี้
" อยากจูบมั้ย "
" จูบได้มั้ยล่ะ " แพรวาเลื่อนมือบางขึ้นมานาบที่ใบหน้าสวยของญาณิน
" เป็นแฟนกันนะแพร "
" ค คะ "
" ถ้าเราสองคนรู้สึกเหมือนกัน เราเป็นแฟนกันนะ ณินไม่อยากเสียเวลาศึกษาดูใจกันแล้วค่ะ ณินดูมานานแล้ว "
" แน่ใจหรอณิน แพรดุนะ "
" ถ้าแพรดุ เดี๋ยวณินอ้อนค่ะ แพรจะได้ไม่ดุ " เมื่อความรักมันล้นในใจ ก็ไม่ต้องรออะไรแล้ว มัวแต่เล่นแง่กันไปมา กว่าจะเฉลยกันได้ก็เล่นทำเอาใจแทบหลุด ในเมื่อรู้แล้วว่าชอบกัน มีใจให้กัน จะมัวรอเวลาอีกทำไม สำหรับคนที่ใช่ยังไงมันก็ใช่ ! ไม่ต้องรออะไรแล้ว
" หรอคะ " ร่างเล็กลากนิ้วมือขึ้นมาตามไรผ้าคนตัวสูง ก่อนจะไปหยุดที่เนินอกเขา
" พ แพร... "
" ในใจณินมีแพรคนเดียวได้มั้ย ห้ามเผื่อใคร ห้ามรักใครนอกจากแพร "
" ณินต้องเป็นม๋าของแพรคนเดียว "
" ณินจะจงรักภักดีกับแพรคนเดียว "
" สัญญา... " เธอว่าพรางโน้มลำคอเขาลงมาก่อนจะเอียงองศาใบหน้า
" ณินสัญญาค่ะ ที่รัก...อื้อ "
เมื่อได้คำตอบที่พอใจ แพรวาก็ไม่จำเป็นต้องแกล้งให้ม๋ามันกระหายต่อไปอีก ในเมื่อสายตาเขามองเธออย่างหลุ่มหลงขนาดนี้ มีหรือที่เธอเองจะอดใจไหว ณ.เวลานี้ คือต้องพลีกาย ต้องทำให้ม๋ามันคลั่งรักเธอจนไปไหนไม่รอด
เธอเองก็ไปไม่รอดเช่นกัน
เสื้อยืดตัวโคร่งหลุดออกจากร่างเล็กของแพรวาทันทีและเป็นเธอเองที่ถอดมันออกไป ร่างกายเธอตอนนี้เหลือแค่แพนดี้สีขาวที่ปกปิดดอกไม้ของเธอไว้ ก่อนจะรั้งต้นคอร่างสูงให้เข้ามาแนบชิดใหม่ แล้วจูบเขากลับไปอย่างดูดดื่ม
อื้ออออ ~
เสียงครางอื้ออึงในลำคอดังไปทั่วห้องที่ไม่เคยมีคนนอกได้ย่างกาย เพราะเจ้าของห้องเขาหวงแหนในพื้นที่ของเขา แต่ตอนนี้เขากำลังเอามาเป็นสนามรักระหว่างเขาและเธอ
ญาณินกับแพรวา
กำลังจะเมคเลิฟกัน...
" อ๊ะ " ร่างเล็กครางออกมาทันที ที่พิม๋าของเธอมือไว ลากนิ้วเรียวเข้าไปสัมผัสกับดอกไม้กลางกายสาว
เพียงแค่นั้นก็ทำเอาร่างกายเธอกระสันในทันทีอย่างที่ไม่สามารถห้ามตัวเองได้ จะเรียกว่าเธอมีอารมณ์ง่าย ไวต่อปลายนิ้วก็คงไม่ผิด เพราะการได้มาจูบกับคนที่ตัวเองชอบแล้วพึ่งคบกันแบบนี้ เธอก็ไม่รู้สิ ว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไง
แต่สำหรับเธอ
เธออยากให้เขาสัมผัสเธอไปทั้งตัว
" ม ม๋า "
" คะ ที่รัก "
" พ พาแพรไปที่เตียง "
" ไม่ค่ะ "
" ม ม๋า เค้าอยาก... "
" ก็ทำตรงนี้ให้เสร็จก่อนไงคะ แล้วไปต่อที่โซฟา แล้วจบ...บนเตียง "
" อ๊ะ ม ม๋า " แพรวาฟุบกับไหล่ญาณินทันที ที่เขาสอดสองนิ้วเรียวเข้ามา ทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดแพนดี้ออกไป แต่มันยิ่งทำให้เธอมีอารมณ์เหลือเกิน
นี่มันหมาดุชัดๆ
" อ้าขาไว้นะคะ แล้วแพรจะรู้ว่า แพรวาได้ม๋า...เด็ด "
อื้ออออ ~
.
.
01:19
เด็ดจริง ! เด็ดจนเธอไม่กล้าเถียง จะเถียงได้ไง ก็เขาเล่นเอาเธอซะแทบเดินไม่ไหว กว่าจะจบรอบสุดท้ายได้ ทำเอาหัวใจเกือบหยุดเต้น เค้าทั้งดุ ทั้งเด็ดอย่างที่บอกสรรพคุณตัวเองจริงๆ ตอนแรกเธอก็ไม่อยากจะเชื่อ ก็ใครจะไปคิดล่ะว่าเวลาอ้อน อ้อนเหมือนน้องม๋า เวลาเอา เอาดุอย่างกะเสือ
ซึ่งเธอชอบ...
เธอชอบเซ็กส์ของเขามาก ชอบทุกอย่างที่เขาทำกับเธอ เขาดุเธอแต่ก็ถนอมเธอไปในเวลาเดียวกัน แล้วแต่ล่ะท่าที่เขาทำนั้น เธอยืนขาสั่นจริงๆ
เขาเริ่มจากการเอาเธอตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง พอเสร็จเขาก็ลงลิ้นให้ตอนนั้นเธอก็เสร็จไปอีกรอบ ก่อนเขาจะพาเธอมาที่โซฟา และคราวนี้ก็เป็นเธอที่นั่งขย่มเขา ส่วนเขาก็สวนนิ้วขึ้นมาอย่างถึงใจ ตอนนั้นเธอแทบร้องไห้เพราะไม่คิดว่าไทป์เซ็กส์จะตรงกันได้ขนาดนี้ เธอขย่มทีเขาสวนขึ้นที เป็นจังหวะที่ทุกอย่างลงตัว จนคิดว่าเธอได้ผัวดีสุดๆ ทั้งกลิ่นตัว หน้าตาที่น่าหลงไหล ที่สำคัญข้อมือเขาเร็วจนเธอครางระงมไปทั่วห้อง ยามที่สองนิ้วเขาสอดใส่เข้ามามันประแทกกระทั้นถึงใจ เข้าลึกจนเธอไม่อยากให้เขาหยุดเลย แต่ในเมื่อแตกสลาย โดนเอาต่อไปเธออาจจะตายเอา รอให้ร่างกายมันปรับตัวได้อีกครั้งก่อนดีกว่าค่อยมาให้เขาทำใหม่ ซึ่งเขาก็ทำให้เธอไปถึงเป้าหมาย ระหว่างทางก็เสียวแทบขาดใจ การเล้าโลมของเขาก็เก่งเกินใคร เธอประทับใจมากจริงๆ
เอาดุขนาดนี้
แพรวายอมเปย์หมดบัญชี ต่อไปนี้เธอจะทำงานเลี้ยงผัว !!
" อ้าส์ "
" เสร็จแล้วหรอ " ญาณินค่อยๆเลื่อนตัวขึ้นมานอนทาบทับแพรวาที่นอนหายใจหอบถี่ ก่อนมือบางจะคล้องคอสามีเข้าไปกอด
" เลียเก่งจัง "
" เค้าเป็นม๋า... "
" ม๋าอะไรคะ "
" ม๋าของพี่แพร "
" งื้ออออ อย่ามาอ้อนแพรตอนนี้ เดี๋ยวก็มีอารมณ์อีก "
" เค้าทำให้แพรได้ "
" แพรเสียวจะตายแล้วค่ะ พอก่อนนะคะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน... "
" พรุ่งนี้เราต้องไปทำงานนะคะ จะทำได้ไง... " ญาณินว่าพรางผละออกมา ก่อนจะทำหน้าเป็นม๋าอ้อน
" แพรให้หยุด จะหยุดกี่วันก็ได้ แพรตามใจพิม๋าของแพร "
" จริงหรอ แต่งานจะเสียเอานะคะ "
" แพรรวยค่ะ ไม่ต้องทำงานก็มีเงินมาเลี้ยงพิม๋าได้ ต่อไปนี้พิม๋าอยากได้อะไรบอกแพร แพรให้ทุกอย่าง... "
" ณินอยากได้แพร แค่แพรคนเดียว " ร่างสูงว่าพรางเค้นคลึงหน้าอกคนรัก
" อ อื้อออ จะเอาอีกหรอ "
" เอาได้มั้ย... " เขาไม่รอช้า ก้มลงไปงับเจ้ายอดอกสีชมพูที่ล่อตา ล่อใจ ล่อให้เค้าเข้าไปโลมเลียอีกครั้ง
" อ้าส์ ให้แค่รอบนี้รอบเดียวนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรงพาไปซื้อรถใหม่... "
" หืม รถใหม่รถอะไรคะ "
" ปอร์เช่ อ่ะ จีทีเอส สี่จุดศูนย์ค่ะ คันละ อื้อออ สิบล้าน... อ้าส์ พิม๋า " กดหัวคนรักให้แนบชิด
" ด เดี๋ยว ซื้อทำไมคะ "
" เป็นของขวัญชิ้นแรกให้สามีค่ะ ไว้ครบรอบหนึ่งเดือนก่อนนะคะ เค้าจะให้บ้าน... อื้อ "
วาสนาของพิม๋า
ไม่ต้องไปไลฟ์ขอของขวัญจากใครละ ปะเหลาเมียดีกว่า...ดูท่าจะได้ทั้งประเทศ
" อื้ออออ ณ ณิน "
.
.
TBC.
โอ้ย คุณแพรวา !! เจอหมาดุก็ทุ่มหมดนะคะ พิม๋าสบายไปทั้งชาติจ้าแบบนี้ ไม่ต้องพึ่งมัมหมีนำโชคแล้ว 555
สำหรับพวกคุณ คนพิเศษ คิกค้าก
.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น